Guadalajara... Carambeeee

Guadalajara, alleen daarop moet je al een halve dag oefenen om dit vlotjes in de mond te leggen... Guadalajara is de tweede grootste stad van Mexico, met een 2 miljoen inwoners. Een oase van rust in vergelijking met het drukke Mexico City en dit is dan ook mijn volgende episode in het Seaderm Zuid Amerika verhaal.

Na een nachtvlucht van 8 uur, een tussenlanden van 6 uur in Dallas en dan nog eens een vlucht van 3 uur, gebakt en gebroken aangekomen in Guadalajara. Doel: een partnership uitwerken met een Mexicaans bedrijf, voor Seaderm natuurlijk.
Die Gonzalessen stonden mij al op te wachten in de luchthaven en wilden dan ook onmiddellijk beginnen met de meeting. West vlaamse koppigheid hield mij ervan om eerst naar mijn douche te vragen en biebie zat voor hij het wist in een restaurant met n'een tequila voor zijn neus. Het goede nieuws is dat ik nu pas ontdekt hebt hoe je dat spulletje drinkt en hier een goede raad voor al diegene die zich nu en dan eens laten gaan: tequila wordt niet in 1 teug uitgedronken. De tequila boemboem is hier ene mythe waar eens goed mee wordt gelachen. Neje, tequila wordt gedronken zoals ene goede whiskey... op t gemak en bijgestaan door 2 drankjes: een tomatendranken en een limondrankje. Je neemt eerst een slok van het tomaten/limondrankje, niet inslikken en daarna een klein slokje van de tequila... je laat alles samenkomen in de mond, en dan slikken... Voila, heel simpel en heel lekker eigenlijk, zelfs na 16 uur onderweg te zijn geweest. Bij het buitengaan dan ook onmiddellijk kennis gemaakt met een tropische regenbui (niet te schatten) en nog geen 5 min later op een zonnig terras aan het bekomen van de vele gebeurtenissen. Waarschijnlijk de reden waarom dit hier nogal warrig klinkt, k lig hier nu uitgeteld in mijn hotelkamer voor de tv.

Nog iets anders... Amerika is alles wat ervan gezegd wordt. Dallas was een grote ramp en het is moeilijk om het hier allemaal te kunnen uitleggen maar voor mij was Dallas een groot playmobiel land. De auto's zijn daar wel groter dan mijn loft, maar dat zijn ook de mensen daar (k voelde mij precies n'een dwerg) en eigenlijk alles is daar een beetje fake. De restaurants trekken op die van dorp aan de Kinepolis in Brussel. Neen, niks voor mij, geef mij maar dan die twee Gonzalessen die mij stonden op te wachten, de ene was mijn grote en die andere was zelfs ietsje kleiner... ik kijk al ujit naar de komende dagen!!