Het stakingsrecht in Argentinie

Aangezien ik nu terug een tijdje in Buenos aires vertoef, heb ik nu de tijd om toch een aantal zaken aan te kaarten die hier gebeuren waar we ons toch als gezonde Belg eens vragen moeten over stellen.
Het feit dat de Argentijnse politiek een zootje profiteurs en onbekwame mensen zijn, daar moeten we zelfs niet eens meer over debateren. Elke Argentijn zal je dit volmondig bevestigen en de serieuze inflatie spreekt alleen al boekdelen. Verder heeft elke Argentijn geen klein geld, waardoor sommige prijzen automotisch worden afgerond... jajaja, de argentijnse politiek heeft nog een heel stuk af te leggen vooraleer het lijkt op de sensuele tango en de danspasjes van Maradonna.

Neen, ik wou efkes van de gelegenheid gebruik maken om stil te staan bij het stakingsrecht. En dit vanuit het standpunt een rechtse socialist of een linkse liberaal... wat is het verschil :-) In Argentinie wordt er dus elke dag gestaakt. De scholen, het openbaar vervoer, de douane, de vuilniskarren, ja zelfs de werklozen hebben hier al gestaakt... In een maatschappij waar er 16 Miljoen mensen wonen in een stad wordt dit alles een beetje onoverzichtelijk en verliest een staking heel veel van zijn kracht. Gelukkig blijven we gespaard van de witte verpleegsterkes die hier in uw maatpakjes de straat ophuppelen (mijn moeder zal me kletsen geven wanneer ik terug ben), maar je ziet wel andere rare snuiters opduiken.
Door de hoge frequentie van de stakingen, zijn er in de stad altijd wel problemen.. bijvoorbeeld, door een staking van de recht studenten gisteren, reden er geen bussen meer van het centrum naar Palermo... waardoor iedereen een taxi moest nemen en het verkeer volledig vast zat. Een rit van normaal 20 min duurde dan 1u en de kosten ervan lagen 3x hoger dan de normale prijs... wat voor die argentijnen opnieuw een reden is om te staken..

Daarom dat het stakingsrecht te in een kader moeten worden geplaatst. Begrijp me niet verkeert: ik ben heel tevreden dat mijn grootouders ooit nog op die barricades hebben gestaan, maar hier wordt dit stakingsrecht bijna gezien als een plicht, terwijl er toch soms andere manieren zijn om het op te lossen. Soit, het is maar een gedacht die gisterenavond bij mij is opgekomen toen mijn taxi terug efkes 5m verder kon... heel veel sympathie voor mensen die opkomen voor hun rechten, maar je mag niet de rechten van andere daarvoor opofferen. Voer voor discussie dus....