lundi 23 juin 2008

Weekje Brazilie met den Marcus en Mauricio

Zoals mijn ma doorjuist al heeft laten doorschemeren op skype, is het inderdaad al een tijdje geleden dat ik nog eens iets heb gepost op de blog... de reden daarvoor is heel simpel: geen of heel slechte internetverbinding. Je moet weten dat hier in Latijns-Amerika alles ver van perfect verloopt en dat er dus rekening moet worden gehouden met enkele technologische kwaaltjes, zoals dus geen internet verbinding :-) Trouwens, in Latijns amerika bestaat er nog altijd geen gps, om je maar een idee te geven he ...

Deze week dus terug van een weekje Brazilie waar ik mijn Braziliaanse partner heb gezien en waar we alle nodige papierwerk hebben afgetekend. Sedert kort heb ik nu dus ook een werk persmissie voor Brazilie, zelfs een domiciliering en een werkaanbieding... maar we gaan mooi terug naar Procter tegen december, dus geen zorgen :-)

Ons bedrijfje zal worden gevestigd in Porto Allegre, Rio Grande del sur, wat een perfecte uitvalbasis is om de Braziliaanse markt in te palmen. Porto Allegre ligt op 2uurtjes rijden van de Uruguayaanse grens, en maar op 2uurtjes vliegen van Buenos aires, perfect dus... daarbij is het in rijke provincie en heel wat minder druk dan Sao Paulo, waar er een ellendige verkeersdrukte bestaat. We hebben al een heel toffe opslagplaats gevonden van 1000m waar Marcus al volledig de decoratie voor zijn rekening heeft genomen :-) Hieronder trouwens een foto van onze Marcus met zijn vrouwke...
Daarna ben ik met Marcus en zijn partner vertrokken naar het wonderlijk mooie Santa Catarina, een van de toppers in Brazilie en ligt tussen Porto Allegre en Rio de Janeiro... Florianopolis is daarvan de hoofstad. Na een nacht te hebben doorgebracht in Tubarao (shark), zijn we vertrokken naar de Sierra de Largo waar de temperatuur plotseling zakte van 30 graden naar 10 graden, waardoor biebie nu met een serieuze verkoudheid zit opgescheept :-) een echt wintergevoel dus ...


Wel een heel tof weekend achter de rug en kijk er al naar uit voor de samenwerking met Marcus en Mauricio, onze twee Braziliaanse kuifkes voor Seaderm :-)
Bejinho!!!!!!!!!!!!!!

vendredi 13 juin 2008

Het stakingsrecht in Argentinie



Aangezien ik nu terug een tijdje in Buenos aires vertoef, heb ik nu de tijd om toch een aantal zaken aan te kaarten die hier gebeuren waar we ons toch als gezonde Belg eens vragen moeten over stellen.
Het feit dat de Argentijnse politiek een zootje profiteurs en onbekwame mensen zijn, daar moeten we zelfs niet eens meer over debateren. Elke Argentijn zal je dit volmondig bevestigen en de serieuze inflatie spreekt alleen al boekdelen. Verder heeft elke Argentijn geen klein geld, waardoor sommige prijzen automotisch worden afgerond... jajaja, de argentijnse politiek heeft nog een heel stuk af te leggen vooraleer het lijkt op de sensuele tango en de danspasjes van Maradonna.

Neen, ik wou efkes van de gelegenheid gebruik maken om stil te staan bij het stakingsrecht. En dit vanuit het standpunt een rechtse socialist of een linkse liberaal... wat is het verschil :-) In Argentinie wordt er dus elke dag gestaakt. De scholen, het openbaar vervoer, de douane, de vuilniskarren, ja zelfs de werklozen hebben hier al gestaakt... In een maatschappij waar er 16 Miljoen mensen wonen in een stad wordt dit alles een beetje onoverzichtelijk en verliest een staking heel veel van zijn kracht. Gelukkig blijven we gespaard van de witte verpleegsterkes die hier in uw maatpakjes de straat ophuppelen (mijn moeder zal me kletsen geven wanneer ik terug ben), maar je ziet wel andere rare snuiters opduiken.
Door de hoge frequentie van de stakingen, zijn er in de stad altijd wel problemen.. bijvoorbeeld, door een staking van de recht studenten gisteren, reden er geen bussen meer van het centrum naar Palermo... waardoor iedereen een taxi moest nemen en het verkeer volledig vast zat. Een rit van normaal 20 min duurde dan 1u en de kosten ervan lagen 3x hoger dan de normale prijs... wat voor die argentijnen opnieuw een reden is om te staken..

Daarom dat het stakingsrecht te in een kader moeten worden geplaatst. Begrijp me niet verkeert: ik ben heel tevreden dat mijn grootouders ooit nog op die barricades hebben gestaan, maar hier wordt dit stakingsrecht bijna gezien als een plicht, terwijl er toch soms andere manieren zijn om het op te lossen. Soit, het is maar een gedacht die gisterenavond bij mij is opgekomen toen mijn taxi terug efkes 5m verder kon... heel veel sympathie voor mensen die opkomen voor hun rechten, maar je mag niet de rechten van andere daarvoor opofferen. Voer voor discussie dus....

mercredi 11 juin 2008

Weekje Buenos Aires

Biebie is hier momenteel een beetje aan het bekomen van de afgelopen weken en het is nog eens super fijn om met een boekje te gaan slapen, na een filmpje te hebben bekeken en eerst te zijn gaan sporten voor een uur. Wat routine is soms toch fijn en enkel nog een goede Belgische spaghetti en het is compleet :-)
Hier heeft momenteel de zomer zijn laatste stuiptrekkingen en ik vrees dat we stilletjes aan de winter zullen ingaan. Gelukkig is de zon nog van de partij zodat de terrasjes nog steeds mogelijk zijn alleen is het 's avonds wat vroeger donker.
Wat dat sporten betreft, ik heb mij laten vangen aan een uitdaging van een van mijn vrienden hier om in september mee te doen aan de halve marathon van Buenos Aires waardoor ik mij genoodzaakt ziet om toch een beetje planning in mijn dagelijks leven te brengen. Sedert een maand nu ben ik lid van een fitness clubje aan de overkant van de straat en ik spendeer daar nu ongeveer een uurtje per dag in... Naast de gewoonlijke spieroefeningen probeer ik ook nog eens 30min op die loopband te springen en dan zoals maar 'run forest run!'.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een aantal dingen toch heb opgemerkt:

(1) het is inderdaad zo dat vanaf 30 jaar de conditie meer tijd nodig heeft om terug te komen. De recuperatie is ook wat minder, zodat ik meestal s avonds vrij vlug in slaap val. Ook loop ik hier soms dagen rond met pijn in een van mijn spieren, en de doktors onder jullie weten dat we heel wat verschillende spieren hebben. Zo is dus ook de binnenzijspier van de benen, aan de liesstreek, die spier is volgens mij heel dun en klein, maar kan dus ongelooflijk pijn doen. Vooral wanneer je je s morgens nog eens draait om 9u wanneer die wekker juist is afgegaan :-)

(2) Je hebt een motivatie nodig... inderdaad, mijn beschonken belofte spookt constant in mijn hoofd en is DE driver om er hier mee door te gaan. Als ik op die loopband ben, dan voel ik mij als Rocky (de nieuwe rocky is hier trouwens verschenen) die de berg overwint en dan klaar is voor de lucha, het gevecht, en dan nog wint ook... we zullen zien wat het geeft in september...

(3) discipline is heel belangrijk, misschien zelfs het belangrijkste punt van allemaal en voor onderstaande niet altijd eenvoudig. Het is zo gemakkelijk om het sporten te laten vallen en te kiezen voor een aangenaam terrasje, of een EK voetbal match, of iets anders. Trouwens van dat EK gesproken, wie van jullie kan live de matchen volgen achter zijn PC en dan nog zeggen dat hij goed aan het werken is??? Jaja, n'een sabbatical heeft zo zijn voordelen :-)

(4) geniet van het fijn gevoel achteraf... ik denk dat iedereen die sport wel weet wat ik bedoel... het douche moment en het moment waar je de fles bij de hand neemt en daar mega aan het drinken bent. Het douche moment is gewoon weg zalig en is eigenlijk een heel grote motivatie voor al het leed dat je gedurende dat uur hebt gehad. Neemt dat douche moment weg en de drang om uw lichaam af te pergen is al stukken minder... een persoonlijke noot wel, maar waarschijnlijk erkennen velen onder jullie dat gevoel.

In ieder geval, ik koester momenteel de routine van Buenos Aires, de schitterende fantasie boek die ik momenteel aan het lezen ben en het warm electrisch vuurtje dat hier aan mijn voetjes aan het branden is (chauffage is nog altijd stuk)... ik veronderstel dat jullie nu het zonnetje hebben om jullie aan te warmen, dus geniet ervan, doe ze de groeten en vraagt wanneer ze nog eens van plan is om terug naar Argentinie te komen :-)

lundi 9 juin 2008

jeudi 5 juin 2008

Training in Uruguay...

Sinds vandaag is ondergetekende een kleine expert geworden in de technische kant van cremekes, seriums en andere maskara dat het vrouwelijk geslacht op hun (lief) gezicht en (mooi) lichaam smeert. Vandaag een ganse dag training gegeven aan verschillende groepen van onze klant... oh ja, we zijn momenteel in Uruguay en daar hebben we nu dus onze lancering gedaan.

Super vermoeiend, en bij sommige vragen hoorde ik het donderen in Keulen maar ik denk dat al de mannelijke lezers wel ongeveer beseffen dat dit alles behalve een gemakkelijke opgave was! Het is ongelooflijk hoeveel zever je kan vertellen bij een simpele creme of serum en hoe vrouwen daarover verder spitten om toch maar te begrijpen wat da wit spul nu juist teweeg brengt.
Daarbij moet je met uw zever ook oppassen want geloof het of niet, maar er hangt een zeker logica aan vast. Een vrouwelijke logica wel, maar zelfs dat is op een dag wel te begrijpen, alhoewel :-)

Naast de hydratie, de minneralisatie en de pulpings, heb je nog ook de lifting, de cleaning en de verzorging. Daarbij een scheutje toxibo-like, enkele parabenen en de nodige testjes (heel belangrijk!!) kom je tot een verhaal dat wel enkele trainingen kan doorstaan.
Voor de rest nog een simpele waarschuwing voor jullie: na eerst te zijn gebrainwasht door de detergenten fabrikanten, zal ik vanaf nu ook jullie badkamertjes binnen stormen op zoek naar de cremekes. Daarna zullen we waarschijnlijk een ongelooflijk interessante discussie hebben omtrent het aanbrengen en de vergelijking doortrekken naar andere producten om dan te eindigen met een kleine test.... jaja, mijn leven is hier echt een beetje complexer geworden en t zal er niet op vergemakelijken wanneer ik terug zal zijn in ons Frietenland.
Oh ja, nog een publiekaantrekkker is een anti-cellulitis!! Ongelooflijk wat dat cremeke losmaakt bij onze vrouwelijke tegenhangers! Er bestaat nog ook iets tegen de mannelijke lovekussentjes (toch een zalige benaming he) maar ik zie mij daar toch nooit over discussieren. Alleen misschien met Thijs, want die heeft die Clarins producten in huis en sinds ik hier zit voor Seaderm moet ik dat voortaan streng veroordelen...

Soit, als bovenstaande tekst een beetje warrig klinkt dan komt dat heel waarschijnlijk daar de vele mineralen die ik mezelf vandaag heb ingesmeerd. Verder is mijn lifting al serieus toegenomen waardoor het lijkt of ik 10kg ben vermagerd... het goede aan die zaak is dat ik daardoor mij vanavond terug eens kan verlekkeren aan een goed stuk vlees, wat wijn en een goede dessert om die 10kg terug te winnen... geeft toch toe: dat is toch echt een goede reden om onmiddellijk naar de apotheek te rennen en een Seaderm cremeke aan te schaffen!!!