Na Sao Paulo, eindelijk terug zu House...

Hola amigos, hopelijk alles goed daar bij jullie? Zoals de titel laat vermoeden is biebie eindelijk terug in Buenos Aires... na een korte pitstop van 2 dagen in Sao Paulo. De meeting daar is goed verlopen en het lijkt erop dat we vrij vlug een partnership zullen kunnen gaan afsluiten met een Braziliaans bedrijf voor de verdeling van onze producten in brazilie. Naast het feit dat al het werk dat ik nu al heb gedaan zal mogen opnieuw doen door te vertalen naar het Portugees, is het ook een immens zakencijfer dat er plotseling boven water komt... maar soit, we gaan er onze slaap niet voor laten he...

Sao Paulo, dus. Hotelletje geboekt aan de Funchal (Estaplanza hotel) en dat was eigenlijk een serieuse meevaller. Het heeft mijn opvatting van Sao Paulo stukken veranderd en ik moet eerlijk bekennen dat het er ook wel leuk vertoeven is. Alleen is het daar pokke duur... dezelfde prijzen als in Belgie, waartoe ons Prins Albert beurseke helaas niet rijkt. Chapeau voor de paf mannen daar (Kristoffie en Joris), maar zonder te overdrijven zijn de meeste zaken daar tot 2x of 3x duurder dan in alle andere landen van Latijns Amerika. Wat opzich weer goed nieuws is voor de cremekes ...

Sao Paulo is ook gekend voor de stad met het hoogst aantal Japanners buiten Tokoyo. En aan het aantal sushi's te zien, denk ik wel dat dit klopt. Woensdagavond dus sushi gaan eten (voor de vijfde keer tijdens mijn avontuur) en dan op donderdag naar de Thai geweest. Reuze interessant om in Latijns Amerika te zitten en dan enkel Aziatische gerechten te eten :-) maar, vandaag terug in vleesland Argentinie dus de chorizo zal alles wel weer goedmaken...

En dan rest nog enkel om een woordje uitleg te geven bij het Portugees... het portenol. Naast het feit dat dit voor mij nog altijd Chinees is, begin ik toch een aantal klanken op te vangen en is het enorm verraderlijk om uw Spaans niet aan te passen aan hun intonaties. Nu, dit gezegd zijnde kan de lezer zich al een ideaal vormen van het monster dat ik de laatste maanden heb gecreerd: Argentijns spaans, gemengeld met een Westvlaams accent en franse intonaties en daarbij gepoederd door Portugese klemtonen... spiessens in Brazilie :-) Bref, business is net zoals de liefede een universele taal, dus opnieuw... hier gaan we niet van wakker liggen he!

Gelukkig spreken onze Barco boys al vrij goed Portugees zodat zij onze gids waren en deze al bij al fijne stad.

Laatste dag in Colombia

Jaja, wat gaat die tijd toch snel... een boutade van jewelste maar het ligt altijd goed in de mond he. Vandaag de laatste dag waarbij ik nog eens heb kunnen genieten van Colombia, want het is echt een schitterend land en zeker een aanrader voor diegene onder jullie die nog hun vakantie moeten plannen.

Het is zeker een van de grootste meevallers hier en ik zal het zelfs een beetje missen. Morgen ga ik het vliegtuig op richting Sao Paulo, dus dat gaat daar heel wat minder zijn. Ik heb er afgesproken met enkele Belgen die daar zitten voor het Prins Albert Fonds, eerst aperitieven in mijn hotel en dan erna een lekker uitgebreid buffet van parilla, t is weer eens lang geleden. Want hier in Colombia is het vlees wel van minder kwaliteit... heel veel vet. Maar daarentegen hebben ze uitstekende rijst (lijkt een beetje op de Thaise) en het was ook eens fijn om een weekje arroz te eten met een lekkere pollo.

Colombianen zijn uiterst vriendelijk en ze spreken u dan ook constant aan met senor of senora. Een beetje vreemd, maar het rare is dat het eigenlijk wel went na een tijdje en je het soms zelfs verwacht. Verder rijden ze als zotten (zoals in de rest van Latijns Amerika), vragen ze je constant je paspoort en zijn ze super nieuwsgierig naar wat je in hun land komt doen. Ik heb mij vrijdag samen met Diego eens laten gaan met de lokale drank, Aquardiente (een beetje zoals Tequila) en k ben de dag erna wakker geworden in mijn hotel met een Colombiaanse sobrero naast mij en een zware kater. Tja, Colombia is niet echt ideaal voor mensen die geen neen kunnen zeggen en die de leuze hanteren 'je leeft maar ene keer he'... wel een super avond gehad in een of lokale bar buiten Bogota (foto's volgen nog) en dan maar dit herhaalt de zaterdag avond :-) Ha nog iets geks aan de Colombianen, die aquardiente gaat erin vanaf het moment ze elkaar zien (dus zowel buiten als binnen de bars), een beetje te vergelijken met het mate drinken in uruguay of Paraguay... een sociaal gebeuren dus, maar voor ondergetekende was het net iets teveel van het goede... Ik was zoals Eddy Merckx op de Colombier in 1973 (of was het later?) ... de man van de hamer heeft mij serieus terug geslagen.


Bref, fijn weekend dus en nu stilletjes aan aan het voorbereiden voor Brazilie... een ander land en een ander ervaring!

Pablo gespot... maar dan zonder snor

Bogota valt met het uur beter mee. De mensen zijn hier super vriendelijk en super geinteresseerd wat je hier doet. Ik heb hier al heel toffe conversaties gehad en alhoewel hun Spaans voor mij net ietsje moeilijker is dan in Argentinie begin ik het toch een beetje onder de knie te krijgen. Vandaag weer een ganse dag afspraken gehad, maar op de laatste was ik vergezeld van Diego, vertegenwoordiger voor het Waals gewest in Colombia, en dan hebben we erna ons een klein beetje bezat met enkele mojito's.

Het moet gezegd zijn: de mojito's zijn beter in Argentinie, maar ze kunnen er wel door. Je betaalt hier ongeveer 1 euro voor een mojito dus dat belooft voor het weekend :-) Vanavond ga ik met Diego en zijn vrienden een stapje zetten in Bogota en volgens mij gaat dat dik in orde zijn want ik moest zeker een hemd en een jacket aan doen. Aangezien ik reis met een beperkte bagage, zal ik dus gaan in de kleren die ik al 2 dagen aan heb...

Wat valt er nog meer te vertellen over Bogota? Er wonen hier ongeveer een 7 miljoen mensen en het is eigenlijk een heel lange vallei waarin de stad is gespreid. In de lengte bedraagt de totale afstand ongeveer 50km, terwijl het in de breedte in kleine 20km is. Wel enorme afstanden, zeker als je denkt dat alles 1 grote stad is. De laatste 12 jaar is de stad er serieus op voorruit gegaan qua veiligheid en dat is dus alles te danken aan de rechtse president Uribe. Hij vertoont zoals alle Zuid-Amerikaanse presidenten wel een dictatoriaal trekje want nu wil hij de grondwet veranderen om langer op zijn post te blijven. Dat breng je hier best niet naar boven want dan krijg je een opsomming van al de goede zaken die hij heeft gedaan en dan denk je plotseling weer aan Pablo Escobar... dus spreken is zilver, zwijgen is goud.

De toeristische zaken hier zijn Plaza de Bolivar (in het centrum, wel een beetje gevaarlijk) en el cerro de Montserrate, een kerk die op de top van Bogota is gebouwd door de vroegere kolonisten. Voor de rest heb je er heel veel restaurants en bars dus je kunt er zeker een weekendje spenderen.


Verder wil ik toch een speciaal uniek trekje vermelden van de Colombianen: ze zijn allemaal op tijd. Tijdens mijn 8 afspraken hier was er geen enkele bij die te laat is komen opdagen ... doet nog eens fijn om ergens aan te komen en geen half uur te moeten lezen in vrouwenblaadjes of ander prul...

2nd day in Bogota ..nog geen pablo gezien

Yep, k leef nog en eigenlijk valt Bogota super goed mee. Zolang je in het Noorden blijft van Bogota (daar is dus ook mijn hotel) is het eigenlijk zelf veiliger dan Sao Paulo. Er zijn zelfs heel toffe wijken zoals el 93 y El Zona Rosa... muy lindos.

De vlucht van Buenos Aires was wel een beetje afzien aangezien ik geen directe vlucht had en een omweg moest maken langs Lima. In totaal ongeveer 10u onderweg geweest, 2 uur langer en ik zat terug in belgie te blinken :-)

Mijn programma is tamelijk zwaar... 8 meetings in 2 dagen dus dat kan wel tellen. Gelukkig zijn de meeste afspraken in mijn hotel, dus kan ik zoals een koning op zijn troon de klanten vriendelijk ontvangen en de plaatselijke koffie suggereren aangezien die heeeerlijk is!! Colombiaanse koffie is inderdaad een van de beste die ik ooit heb gedronken... je blijft er maar van drinken. Dat verklaart natuurlijk ook een groot deel waarom de nachten hier tamelijk tegen vallen. Ik val maar niet in slaap (stress?, neje) en ik kom geregeld wakker tijdens mijn slaap. Nog nooit gehad.
Soit, gisteren gaan eten met de mensen van de ambassade en dat viel reuze goed mee. Vraag me niet waar we zijn geweest, er waren veel bochten en kruispunten aan te pas gekomen, maar terecht gekomen bij een hele goede sushi... de vierde keer dat ik dit eet tijdens dit avontuur. Ik moet zelfs eerlijk bekennen dat ik Bogota zelf leuk begint te vinden.
Gisteren was een van mijn afspraken in el Club Nogal, en dat is ene van de chique tenten waar ik ooit ben geweest. El Club Nogal telt enkel 2000 leden en die betalen per jaar 500,000 euro (naargelang hun status) en dan nog eens een maandelijkse bijdrage...500,000 euro, daar krijgt men heeeel veel cremekes voor. Het is ook de plaats waar 5 jaar geleden FARC een bom heeft gelegd en er massa's doden waren, dus nu wordt het daar super beveiligd (ogen en vingers worden gescant)... leg het maar uit in het Spaans dat de vloeibare stoffen in uw zak stalen zijn van uw producten!!

Bueno, dus ook weer 2 dagen spaans achter de rug... begin zelfs al taalspelletjes te spelen (bijvoorbeeld auto: in argentinie zeggen ze auto, bogota spreken ze over een cato, chile spreken ze over een caro en een mexico spreken ze over een koche... geraak er maar wijs uit he!) met de heren van de taxi's en vanavond staat er een nachtelijke escapade gepland met enkele gasten van de ambassade, t is tenslotte weekend he!
Morgen vertrek ik naar Medellin om dan uiteindelijk dinsdag terug te vliegen naar Sao Paulo. Daar zal ik dan een aantal vrienden zien en gaan we ook het volgend weekend doorbrengen. Dus eerst een weekend in Colombia, dan een weekendje Brazilie... sorry, maar t klinkt een beetje decadent maar k zal dat volgend jaar allemaal goed maken door in het weekend weer fijn naar het bureau te gaan :-)

Een beetje verwaarloosd...

Ik heb inderdaad mijn blog een beetje verwaarloosd de laatste tijd, maar het begint hier toch echt druk te worden. We gaan niet alleen binnenkort Seaderm lanceren in twee landen, daarnaast komt nog eens al die administratie die ermee gepaard gaan (en de meeste onder jullie weten dat ik daar nie echt n'een crack in ben), daarnaast vertrek ik morgen nog eens naar Colombia voor een prospectie van een aantal dagen.

Daarna vlieg ik dan naar Sao Paulo, waar ik een vergadering heb voor een partnership. Veel te doen dus, en ik verschiet er zelf van dat mijn werkdagen toch zo vol zitten. Straf, niet gedacht dat ik bijvoorbeeld nog een lunch ging skippen.

Hier is intussen de herfst ingezet. Het is echt ongelooflijk. Dit weekend was het nog 30 graden met blauwe hemel en nu is het 15 graden geworden gelukkig nog altijd met dezelfde blauwe hemel. Net alsof al die Argentijnen hun frigo hebben opengezet. Het is moeilijk te geloven, maar de koude is hier dus even erg als in Belgie. Iedereen loopt hier dan ook met 3 a 4 zomertruitjes over elkaar, echt winterkledij kennen ze hier niet. Heel grappig om dat te zien, doet me zelfs soms een beetje denken aan die Jamaicanen die gingen bobsleeen in Noorwegen...

Helaas krijg ik mijn kasteel maar niet warm. Niet alleen werkt de helft van de verwarming niet, de kijkgaten zijn hier immens en niet te dichten. Dus blijf er enkel over om jas en dikke kousen aan te doen (te lezen: 3 zomertruien en 2 paar kousen) en zo op het toetsenbord kloppen. Maar... groot nieuws, binnenkort zal ik een bureautje hebben samen met Bram, een andere Belg, en hopelijk ook een aantal Argentijnen... daar kijk ik dus onzettend naar uit!

Bon, morgen krijgen jullie dus het eerste berichtje uit Colombia... hopelijk met foto's en niet al te sterke verhalen. Het mag deze dagen ook eens gewoon verlopen he, rustig ... muy tranquilo!

Vanavond eerst nog iets gaan eten in 'Standard son ambos', wat heel toepasselijk is aangezien ik juist via sporza hoor dat zij 4-0 achter staan tegen Gent... STANDARD CHÄMPIOOOON hehehe, daarna iets gaan drinken met enkele belgen hier en dan het bedje in, want morgen heb ik een vroege vlucht om 6u... schatjes, draag zorg voor elkaar en dikke besos uit Argentinie!!

Montevideo... eindelijk binnen!!!

Montevideo, hoofdstad van Uruguay, is een schitterende stad gelegen op 'maar' 3 uurtjes van Buenos Aires (met de boot) en zelfs op maar 25 min afstand met het vliegtuig... een hele aangename stad waar de stress en de haast van Buenos Aires onmiddellijk van uw schouders valt van zodra je er een voet aan wal zet.

De stad telt ongeveer 1 miljoen inwoners en is kijkt uit op de baai van de Rio de la Plata. Omkadert door een schitterend rambla, die zeker de vergelijking kan doorstaan met La Promenade d'anglais, en schitterend woud langs de oostkant. Uruguyachos zijn dan nog eens de meest aangename mensen die ik hier ben tegen gekomen en je voelt er je dan ook onmiddellijk thuis. In een zekere zin is dat het ook.. ik heb hier met Seaderm een bedrijfje opgekocht en ook al mijn centrale contacten zijn hier (marketing contacten, logistieke partner, boekhouder).
Als je naar Uruguay gaat dan moet je zeker de volgende zaken doen: chivito eten (precies een hamburger tussen een broodje maar geweldig lekker), Tannat wijn proberen (een aanrader voor al diegene die ooit dromen van export/import zaakje) en gaan joggen 's morgens langs de ramblas... zalig!!! Wat die wijn betreft, er was trouwens in 2007 een wereldkampioenschap in brussel en die is gewonnen door een Uruguyaanse Tannat, dus mocht je die tegen gekomen in een of andere Belgisch restaurant zeker eens proberen!!

Naar Uruguay ga ik meestal met de Buquebus, ietsje goedkoper dan vliegen en ook wat gezelliger. Je zit er wel 3 uur op te dobberen, maar intussen kan je wel een beetje werken of krantje lezen, of efkes rusten... soit, genieten dus :-) Die Buquebus heeft trouwens ook een Duty Free en daar wil ik ooit wel eens een Seadermke tussen zien zitten.. n'een oog contour zodat de oogjes er fris uit zien :-)

De beste hotels in Uruguay vind ik persoonlijk Cala Di Volpe (op de ramblas - 100 USD) en Pocitos hotel (3 cuadras verder - 65 USD), maar naar het schijnt valt de Ibis ook heel goed mee (40 USD).

Nu, de reden dat ik in Montevideo was (boven de 3 'need to do' dingen) was om nog maar eens een negotiatie te doen voor Seaderm... en wat blijkt, we hebben een akkoordje dus vanaf 1 juni zal Seaderm dus ook te vinden zijn in Uruguay. Je zal heel waarschijnlijk heel goed moeten zoeken, maar ik zal wel Lonely Planet contacteren om dit op te nemen in hun volgende editie. Dus aangezien ik weer een reden had om te vieren, is biebie hier nu toch met kleine oogjes zijn blogje aan het schrijven. Gisteren naar een house warm party geweest van Ellen en Bram, twee Belgen met wie ik reeds naar Calito was geweest. Ik veronderstel dat de foto's nog zullen volgen, maar zij hebben een schitterend appartement gevonden in Palermo veijo, vrij dicht bij heel toffe winkels en plaza Serrano, waar je barrekes en restaurants kunt vinden.

Vanavond zal het eindelijk nog eens een luie avond worden (zalig!!), nog eens proberen om de Piet in mij te vinden met een Thai gerechtje (jaja, SOS), een goe wijntje en daarna een filmpke gaan halen bij de Blockbuster... ik hoop dat ik het einde haal!

Volver a Buenos Aires...

Jajaja, beste lezers, uw nederige dienaar zit nu terug in Buenos Aires te blinken, met een shortje aan en een t shirtje waarop staat te lezen 'Belgium, where rain is typical' (merci Isabelle et cecile!!).
Na het weekje Belgie, waar ik heel veel van genoten heb, ben ik toch wel blij om terug te zijn. Mijn slippers stonden er nog, mijn mate (uitspreken als mateeee) was klaar om terug te worden gebruikt, de zon was nog van de partij, het vlees probleem was intussen alweer opgelost, de Quilmes stond nog fris (en was ook al aan het knipogen) en het was tijd om mijn frans weer eens te ruilen voor mijn Spaans... Zo een weekje Belgie heeft mij trouwens ook weer doen plannen.. wat staat er op het menu voor de komende maanden? Klanten afhandelen in paraguay en Uruguay, partnership uitwerken in Brazilie en Mexico, prospectie doen in Colombia, tussendoor een vakantie met Stijntje naar Patagonie (als we daar gaan geraken) en dan eind juli efkes terug naar Belgie voor het Dranouter festival en de vrienden en de familie...

Ik heb ook het genoegen om te verkeren in de aanwezigheid van 4 collega's van Procter (en ja, t zijn nog altijd collega's en geen ex collega's) waarmee we een schitterend weekend hebben gehad: goed gaan eten (voor de kenners onder jullie Sucre en Las Lilas) en Buenos Aires bezocht...

Maar ik heb mij voorgenomen om ook nu en dan eens iets te schrijven over mijn project want in Belgie kreeg ik de bijnaam van toerist wat dus eigenlijk maar gedeeltelijk waar is. Morgen reis ik naar Uruguay want de eerste Seaderm producten zijn eindelijk geland in het verre continent!! Het is fijn, want het zware werk (knipoogje) van de laatste maanden krijg nu eindelijk dus een beetje vorm. Ik heb vandaag zelfs mijn eerste factuurtje gestuurd naar Paraguay en om dat te vieren heb ik zelfs lichtjes afgerond naar beneden, trouwe klanten moet je soigneren he!! ... Dus nog een maandje geduld, maar dan zal er dus degelijk Seaderm producten te vinden zijn in de Farmacia's van de Nieuwe wereld (foto zal uiteraard nog volgen), je moet er ver voor vliegen dus k stel voor dat de liefhebbers onder jullie gewoon de Belgische apotheek binnenstappen en het daar eens proberen. Thijs, die door het leven gaat als een moeilijk jongen wat betreft de cremekes voor de huid, was zodanig onder de indruk van de Seaderm oog creme dat hij onmiddellijk de (goedkope) prijs was vergeten en mij dat dan ook liet weten via Skype...

Ik zou eindigen met... allen erheen wat 'op = op'!!